صنّط إِ ڒبْعَاض ن لْأَيَاث زِي سُّوْرَاث يسَّاوَاڒن خ ڒِيَّام ن سِيذْنَا دَاود، تَرْجْمنْت ذَانِيتَا س ثْمَازِيغْث ن أَرِّيف، يعْنِي ثَرِيفِيث۔ زَّبُوْر يُوْشَا-ٱس-ث أَربِّي إِ سِيذْنَا دَاود، ذَايس 150 ن يِيزْڒَان۔ أَقَا يزْڒِي وِيس 23:
سِيذِي أَربِّي يندّه-اَيِي،
أَمشْنَاو ونِّي يرَاسّن يحُوْڒِيْين،
وَار ذَايِي يتْخصِّي وَالُو۔
ذݣ يمُوْشَان ن ثُوْزيْزُوْت،
ذِينِّي إِي ذَايِي يسْريَّاح۔
زَّاث إِ وَامَان يصْفَان،
ذِينِّي يندّه-اَيِي،
ئِتِيشّ-اَيِي جّهْذ۔
ذݣ يبْرِيذن يصبْحَانن يتْݣوَّاذ-اَيِي،
حمَا ٱذ حمْذغ يسم نّس وَاهَا۔
مڒَا ذِي ثِيڒِي ن ڒْموْث ؤُيُوْرغ،
زِي شّرّ وَار تݣّْوْذغ،
مِينْزِي اَقَاش اَكِذِي۔
أَعكَّاز ذ ثغْرِيث نّش،
حطَّان خَافِي۔
زَّاث إِ ڒَعْذُو ينُو
ثُوْشِيذ-اَيِي مْكُڒ ڒْخِير۔
س زّشْت ثْذهّْنذ اَزدْجِيف ينُو،
أُوْشَا ڒْكَاس ينُو يفيّض۔
ڒْخِير ذ اَرْضَا اَذَايِي ذْفَارن
ذِي مَارَّا ثُوْذَارْث-أَ،
أَذ قِّيمغ طَّارْف إِ سِيذِي أَربِّي إِ ڒبْدَا۔

- لْمُقدّْمَا ن دَاود
- نَّبِي صَمْوِيل يذهّن دَاود
- ئِزْڒِي 23
- أَرُّوح ن أَربِّي يسْمح ذݣ وزدْجِيذ شَاوُل
- ئِزْڒِي 8
- دَاود ذ جُلْيَات
- ئِروّڒ دَاود زݣ وزدْجِيذ شَاوُل
- دَاود ذ أَبِيݣَايِل
- ڒْموْث ن وزدْجِيذ شَاوُل
- دَاود يذْور أَزدْجِيذ ن إِسْرَائِيل
- نَّبِي نَاثَان يتْكشَّاف خ ڒحْكَام ن دَاود
- ئِزْڒِي 19
- دَاود ذ بَثْشِبَع
- أَربِّي يفْضح دْنُوب ن دَاود
- ئِزْڒِي 51
- ئِخْڒق-د سُلِيمَان
- أَوَاڒن ينݣُّورَا ن دَاود